Supermarktwijnen zijn in bij ons op het moment. Nicolaas Klei blijkt dan ook zeer vermakelijk leesvoer. Mijn man kreeg op zijn verjaardag zelfs twee exemplaren van de Supermarktwijngids 2004 cadeau. Door Klei worden we eindelijk in onze mening bevestigd dat we de wijnen van de Aldi maar niks vinden, terwijl vrienden en kennissen om ons heen erbij zweren. De supermarkten waar we wel wijn kopen, Albert Heijn en de Hema, komen er gelukkig goed van af. Oef, wat een opluchting.....We zijn alleen nog niet omgefietst langs de Plusmarkt, maar dat gaat nog wel gebeuren, voorspel ik.
Vanmorgen wisten we nog drie flessen picpoul de pinet, Domaine Malassagne, bij AH te scoren, met bonusaanbieding! Deze witte stevige wijn uit de Languedoc zal de komende paasdagen vast ergens bij smaken, we vinden het echt een vondst.
Een andere aardige vondst zijn de wijnen van Wild Pig. Ik werd eigenlijk vooral geïntrigeerd door het etiket, de naam en de minder gangbare druif, een viognier. Aangezien de bekendste viognier-wijnen, de Condrieu en Chateau Grillet, voor ons nauwelijks betaalbaar zijn, wilde ik dan wel eens een viognier uit de Languedoc proeven. Ongetwijfeld niet te vergelijken, maar je moet alles leren kennen, vind ik altijd (op wijngebied dan). Waarschijnlijk worden de Wild Pigwijnen gemaakt door Australische wijnmakers, die de Languedoc volgens de berichten hebben gekoloniseerd. De website, www.wildpigwines.com, is inderdaad geheel in het Engels.
Bij een witlof-pasta schotel smaakte de Wild Pig viognier voor geen meter, maar wat een verandering de volgende dag. Wederom pasta, maar nu met kip en venkel en de viognier leefde helemaal op. Of misschien had de wijn gewoon wat zuurstof nodig gehad. Binnenkort moeten we nog maar eens een flesje proberen.
Om terug te komen op de website: zeer de moeite waard, met nog een aardig spelletje ook. Bovendien moet je om het hele verhaal achter de naam Wild Pig te weten te komen het wilde zwijn vangen. Ik ga niets verklappen, ga zelf maar kijken.
