Champagneglazen van Copier

Nog een weekje of wat, dan krijg ik mijn laatste verjaardagscadeau, van mijn ouders: twee prachtige heldere kristallen champagneglazen, ontworpen door A.D. Copier in 1939.

Ooit heb ik de wens geuit nog eens een champagneproeverij de organiseren, met divers (historisch) glaswerk. Champagne proeven uit flûtes, coupes en bekers, van glas en porselein.

Ik hoop dat deze twee de eerste zijn van een mooie eigen collectie en dat die proeverij dan georganiseerd kan worden.

Historische voorbeelden

A. van der Kley-Blekxtoon,  voormalig conservator van het Glasmuseum in Leerdam, schrijft in Leerdam Glas 1878-2003 over deze glazen: 'Het servies is gedecoreerd met opgelegde, ingeknepen glasdraden, een versiering die veel op antiek glaswerk voorkomt.'

Mijn vader denkt dat de glazen geïnspireerd zijn op het glaswerk uit middeleeuwen en Gouden Eeuw. Dat denk ik ook, als ik al die schilderijen met glazen zo eens bekijk.

Na de oorlog komt dit glas en het servies waar het bijhoort niet meer voor in de catalogi van Leerdam. Export is er nauwelijks, en geld voor kunst al helemaal niet. Bovendien neemt de machine het van het handwerk over. En die prachtige glazen moesten handmatig vervaardigd worden.

Ruilen?

Van het servies bestaat ook een groengetinte versie. Mijn ouders zouden daarvan graag nog een champagneglas in bezit krijgen. Het is te ruilen tegen een helder kristallen exemplaar. Reacties welkom!

                                     

Gekoelde glazen

Mijn vraag over het glas in de soepkommen op een 18e-eeuws schilderij heeft leuke reacties opgeleverd, onder andere via Twitter. Van Astrid kreeg ik deze fraaie foto's opgestuurd van een glazenkoeler uit het begin van de 19e eeuw (rond 1810), afkomstig uit Engeland. Grappig hè, in een tijd zonder elektrische ijskasten goot je dus een schaaltje vol ijskoud water (of stukjes ijs, uit de ijskelder op het landgoed) en koelde daarin je glazen. Voor de flessen waren er overigens ook koelers! Daarvan leg ik een database aan van alle schilderijen waarop ik ze tegenkom.
Maar deze glazenkoelers kende ik nog niet. Het zit er dik in dat die soepkommen van een week geleden dus ook als koeler dienden!

N.B. Ik lees een uurtje later in La Cave de Josephine, over de wijnkelders van keizerin Josephine, echtgenote van Napoleon. Deze prachtige catalogus bevat afbeeldingen van diverse glazenkoelers én flessenkoelers. Een van de glazenkoelers is een rond bakje precies groot genoeg voor één glas. Het lijkt wel wat op de soepkommetjes op het schilderij van Jean-Francois de Troy!

Pasja van het glas

Een man naar mijn hart, Anne Tjibbes van der Meulen ;-)

In het Rijksmuseum voor Oudheden te Leiden is nog tot eind van het jaar de tentoonstelling Pasja van het Glas te zien.
Met een scherp oog voor schoonheid en vanuit de overtuiging dat kunst het leven verrijkt, brengt de Friese onderwijzer Anne Tjibbes van der Meulen (1862-1934) tussen 1895 en 1915 een collectie kunstnijverheid uit Nederlands Oost-Indië bij elkaar. Hij woont en werkt in Nederlands-Indië, maar brengt zijn collectie in 1905 onder in zijn geboortedorp Burgum. Later verhuist de collectie naar Het Princessehof in Leeuwarden. Vanaf 1921 verblijft Van der Meulen definitief niet meer in Indië, en verhuist naar Nederland. Hij is echter zelden thuis: meestal is hij op reis naar Egypte. Hij begint daar een nieuwe verzameling, onder andere Egyptisch en Romeins glas, en raakte er geheel van in de ban. Hij maakt verzameldozen en wil lezingen gaan geven, die echter niet goed van de grond komen. In 1934 overlijdt de Pasja van het glas zeer plotseling in Cairo.

Zijn glasverzameling komt uiteindelijk in het bezit van het RMO, waar nu een aardige tentoonstelling over Anne Tjibbes van der Meulen en zijn collecties is ingericht. Vooral de glazen gebruiksvoorwerpen uit Egypte en Rome zijn interessant. Ook toen al was glas ‘verpakkingsmateriaal’, om bijvoorbeeld parfum of make-up poeder in te bewaren. Maar er zijn ook glazen amuletten en uiteraard diverse drinkgerei. Verrassend is de grote lichtbak met veelkleurig glas. Het zijn scherven van vaatwerk en fragmenten mozaïekglas uit de eeuwen rond het begin van onze jaartelling. Je zou er zo een screensaver of bureaubladachtergrond van kunnen maken...
De tentoonstelling besluit met het hier afgebeelde citaat, wat ik mooi vond passen binnen mijn glasambassadeurschap.

Bij de tentoonstelling verscheen een zeer fraai uitgegeven boekje in twee talen: Pasja van het Glas / The Pasha of Glass. Prijs € 9,95.

Flessen en flesvormen

De Spaanse wijnproducent Torres is druk bezig met flessen! Decanter meldde onlangs dat Torres het gewicht van de flessen voor Sangre de Toro en Viña Sol met bijna 17% heeft kunnen terugbrengen. Als je bedenkt dat ze 18.7 miljoen van dergelijke flessen per jaar produceren, is dit een aardige bijdrage aan de reductie in uitstoot van CO2. Het gaat hier om de flessen met een lange hals, zonder schouder, het zogenaamde Bourgognetype. Je kunt de nieuwe, lichtere flessen van de Viña Sol 2008 al in de supermarkt aantreffen!
Ook voor flessen van het Bordeauxtype (voor de chiquere wijnen) wordt gekeken naar gewichtsreductie. Hier zal het gaan om 5.1 miljoen flessen per jaar.

Tegelijkertijd stuurt Club Torres mij haar Nieuwsbrief, over het hoe en waarom van de verschillende flesvormen. Leuk om te weten bijvoorbeeld dat port en Bordeaux flesvormen hebben met een stevige schouder, om het bezinksel van de wijn op te vangen bij het uitschenken. Uiteraard stamt dit uit een tijd dat deze wijnen áltijd bezinksel vertoonden, wat tegenwoordig met moderne filtermethodes lang niet altijd meer voorkomt.
Andere hedendaagse vormen zijn vaak geografische en historisch bepaald. Zo maakte men in Duitsland vanouds lange slanke flessen, en kent Italië de fiasco, bekend van de Chianti's in rieten omhulsel. Gelukkig wordt er ook met allerhande flesvormen geëxperimenteerd. Zo introduceerde Churchill Port onlangs een hele nieuwe lijn met flessen, voor de witte, de 10 jaar oude en de 20 jaar oude Tawny. Voor de Vintage en de LBV blijven flessen met stevige schouders gehandhaafd, want Churchill filtert zijn ports niet!

Glas, glas en nog eens glas

Glas is op meer dan één manier recyclebaar: gewoon, door het een tweede leven te geven bij een volgende eigenaar of met een nieuwe toepassing, én door omsmelting tot nieuwe voorwerpen.
Over dit laatste gaat een vrolijk filmpje van Hank the Glass Bottle. Hank is zijn leven - heel toepasselijk natuurlijk - begonnen als wijnfles, heeft de alcohol enige tijd afgezworen, maar is later toch weer aan de wijn gegaan. En Hank heeft een missie: je hoort en leest er alles over in het filmpje en de informatie eromheen.
Het is te groot voor dit blog, maar je vindt het op YouTube en op site van de Friends of Glass.


Dat andere tweede leven trof je vorige week donderdag weer door het hele land aan. Het leuke van veel rommelmarkten voor mij is niet alleen de grote hoeveelheid boeken, maar ook de stapels afgedankt glaswerk. Bijna iedere verkoper op een vrijmarkt of kinderbraderie heeft wel een paar oude wijn- of bierglazen, een leuk flesje of een glazen vaas staan. Ik móet altijd even snuffelen, op zoek naar die ene vondst. Soms heb ik geluk, soms ook niet. Dit jaar was de glasoogst 0, maar dat werd weer vergoed door de bowlschaaltjes van Lizet.

Bag-in-box: voor en tegen

Recent woedde op Foodlog een discussie over de voor- en nadelen van een bag-in-box. Zo'n doos waarin een zak van kunststof zit waarin wijn aangeboden wordt. Je tapt de wijn door middel van een kraantje aan de zak.

Genoemde voordelen van de bag-in-box, of bib, waren:
- wijn blijft langer houdbaar omdat er geen lucht bij komt;
- bib is milieuvriendelijker dan glazen fles;
- wijn in bib is goedkoper.

Tijdens de discussie heb ik mijn voorkeur voor de glazen fles verdedigd, al betekent dat helemaal niet dat ik tegen bag-in-box ben. Een bag-in-box kan handig zijn op feesten, bij openluchtbijeenkomsten als de familiebarbecue etc... Er zijn alleen een aantal nadelen aan bib die mij toch voornamelijk voor de glazen fles doen kiezen. En hang me niet op aan de volgorde van de argumenten. Daar zit geen rangorde in!

- Een bib is onhandig in de ijskast. Ze passen er wel in, maar nemen veel ruimte in. De kleinste bevat namelijk toch altijd nog drie liter wijn, of het equivalent van vier flessen. Dat brengt mij bij mijn volgende bezwaar.

- Ik heb helemaal geen zin om dagen achter elkaar dezelfde wijn te drinken. Ik wil iets pittig roods bij de gegrilde worstjes, iets wits bij de asperges, een mooie pinot noir bij mijn Bourgondische stoofschotel, een glaasje rosé in de tuin en cava de volgende dag als de buren langskomen. Dan zou ik dus al vier pakken open hebben, plus nog een fles bubbels. Waar laat ik al die open pakken? Want die drink ik samen met Nico niet in een dag (niet eens in twee) op. Blijft wel goed, zeggen de voorstanders, maar mijn ervaringen (ik geef toe: n=1) zijn negatief. Een geopende rosé in Vindicube vond ik na vier dagen niet meer lekker, vlak.

- Komen we bij de milieu-aspecten: niemand heeft me nog kunnen vertellen wat de energiebalans van beide verpakkingsmaterialen is. Glas is volledig recyclebaar, maar dat kost veel energie (hete ovens). Het papier van de bib is recyclebaar, maar is de kunststof zak dat ook? Of breekt die helemaal af? Geen idee, en de specialisten werden het niet eens op Foodlog.

- Komt verder nog bij: wie zegt mij dat kunststof dat langere tijd met een zure vloeistof als wijn in contact staat, daar geen stoffen aan afgeeft? Van glas weet ik zeker dat dat niet zo is.
Argumenten als dat een mens al jaren voedingsmiddelen (melk bijvoorbeeld) uit pakken nuttigt, veeg ik onder de tafel. Dat zijn namelijk meestal voedingsmiddelen die er niet langer dan een paar dagen in doorbrengen (tenminste, dat is meestal wel de bedoeling).

- Wijn in bib is goedkoper, ja dat wel. En het is ook goedkoper voor de producent: scheelt dure kurk, dure fles, duurder transport. Maar tot nu toe worden ook alleen de minste kwaliteiten wijn in bib aangeboden. De kwaliteit stijgt en schijnt zelfs goed te zijn in landen als Frankrijk en Spanje, maar de Swartland Cape Red die AH in bib heeft, wil ik toch echt niet drinken. Totdat de wijnen in Nederland in bib van hogere kwaliteit worden, zal ik dus niet experimenteren. Misschien straks, op vakantie in Zweden.....

- En ik vind een fles gewoon mooier! Ik ben dol op flesjes en potjes van glas, hergebruik regelmatig glas als vaasje, voorraadpotje of waxinelichthouder. Een glazen fles wijn op tafel, met mooi etiket, staat uitstekend, naar mijn idee. Tuurlijk, je kunt de wijn uit bib in een karaf tappen (komt hij toch weer in glas...), maar heb je wel eens een karaf moeten afwassen? Lastig hoor ;-)

Samenvattend: ik kies voorlopig voor een glazen fles wijn van 0,75 cl, om esthetische, culinaire en emotionele redenen en omdat de hoeveelheid wijn in een fles precies goed is voor twee personen. En zolang de milieu-aspecten niet opgehelderd zijn (ik zal me verder verdiepen, beloofd), blijf ik kiezen voor inert, schoon, recyclebaar glas!

Tot slot, voor de liefhebber: ook in de VS is de bag-in-box in opkomst. Men schijnt er over de vooroordelen heen te komen. Nu ik nog ;-)

Eten én drinken van glas en plastic

Zaterdag gaat het gebeuren, de eerste activiteit als Ambassadeur van het Glas. Enige weken terug kreeg ik een enorme mand met inhoud thuisbezorgd: in de mand genoeg servies om een gezellig dineetje te organiseren. Een deel van het servies is plastic, een ander deel glas. Het is namelijk de bedoeling dat ik met een aantal vrienden en/of medebloggers ga eten en drinken van glas én plastic, waarbij we de verschillen in ervaring met de beide materialen noteren.
A.s. zaterdag komen Ariane, Lizet en Edith daarom bij mij eten én drinken; uiteraard zal ik ze vragen om op hun eigen blogs ook iets over het dineetje te schrijven. En aangezien Wijnkronieken een wijnblog is, zal er veel aandacht zijn voor wijnproeven uit glas én uit plastic.
Zelf heb ik geen foto gemaakt van de prachtige mand - die is snel in gebruik genomen door dochterlief! Maar een mede-ambassadeur deed dat gelukkig wel: kijk vooral even op Küchenlatein, een leuk Duits kookblog, waar de gigantische mand en zijn inhoud staan te pronken. De foto hierboven van de inhoud van de mand leende ik van El Aderezo, een Spaans kookblog.
Alle overige Glasambassadeurs vind je hier: een indrukwekkende lijst van bekende (hallo Ryan in Barcelona) en onbekende bloggers.

Foto: El Aderezo

Glas uit de beerput

Eigenlijk weet ik heel weinig van glas: alleen dat zand nodig is als grondstof. En toch loop ik in musea altijd even naar vitrines met gebruiksglas, of het nu Romeins, Boheems of Nederlands is.

In de twintigste eeuw had Nederland, en dan met name Leerdam, een grote reputatie op het gebied van glaswerk. Voor de Leerdamfabrieken ontwerp A.C. Copier bijvoorbeeld zijn beroemde Gildeglazen. Bij veel proeverijen in wijnminnend Nederland wordt nog altijd van dit simpele maar zeer doeltreffende glas gebruik gemaakt.

Nederlands reputatie was niet altijd zo groot: in het schitterende Drank & Drinkgerei van Cora Laan lees ik dat de glasindustrie in Nederland in de 18e eeuw slechts flessen voortbracht. Alleen in Den Bosch stond nog een fabriekje dat goede wijnglazen vervaardigde. Wijnflessen, kelderflessen (vierkante flessen die in een houten kistje pasten) en distilleerkolven, dat werd er hier gemaakt. Drinkglazen werden uit Engeland en Duitsland geïmporteerd.

Hoe we dat weten? Uit oude beerputten! Menig archeologische opgraving in onze historische binnensteden heeft beerputten blootgelegd, en in die beerputten is regelmatig drinkgerei gevonden, van complete glazen tot kapotte kelken en stelen. Onze voorouders gebruikten hun toiletten ook als afvalput, waardoor er zaken als kapotte huisraad in gevonden wordt. Nauwkeurig onderzoek van al die resten heeft vastgesteld waar dat glaswerk vandaan kwam. Wat een kik lijkt me dat, om zo'n beerput op te graven en dan prachtige roemers, gedraaide glazen voeten, oude flessen en nog veel meer te vinden. Soms denk ik dat ik beter archeologie had kunnen gaan studeren....

Cora Laan, Drank & Drinkgerei. Een archeologisch en cultuurhistorisch onderzoek naar de alledaagse drinkcultuur van de 18e-eeuwse Hollanders, De Bataafsche Leeuw, 2003

Ontkurkt - Lamp van wijnglas

Gezien op Zestz (mijn favoriete bron voor leuk food-, shop- en soms ook wijnnieuws): deze hanglamp van Dutch Design Studio Ooms. Lijkt me leuk om op een rijtje van een stuk of drie, vier naast elkaar op te hangen.
Met ledlampjes, zodat je ook straks als de gloeilamp verboden wordt, van deze lamp kunt genieten. De lamp kost € 85,00 en is te bestellen via de makers.

Glas in de wijnindustrie

Sinds een weekje of wat mag ik me dan glasambassadeur noemen, dat betekent nog niet dat ik alles al weet over glas. Zo schrok ik behoorlijk van een berichtje uit Bordeaux. Het blijkt dat de productie van glazen flessen namelijk een heel groot aandeel levert in de totale uitstoot van broeikasgassen. Jammergenoeg staat er niet bij wat de productie van andere containers aan uitstoot zou opleveren. Dat zijn zaken die ik de komende maanden voor het voetlicht wil brengen.
Gelukkig is het aandeel van de glasproductie ook een van de eerste zaken die aangepakt gaan worden. Er zal veel geïnvesteerd worden in de productie van lichtere flessen, bijvoorbeeld. En terecht, want wie zit er nu te wachten op die nodeloos zware flessen? Glas heeft nog altijd veel meer uitstraling dan plastic of blik, maar die uitstraling kan ook bereikt worden met lichtere flessen.

En wist je dat door een ton glas te recyclen, je 315 kg koolzuurgas (CO²) kunt besparen? Er zijn wijnlanden die dat al inzien: Spanje heeft zoveel glasbakken staan dat 90% van de bevolking zijn glas er in kwijt kan.

Voor de liefhebbers hieronder het totale bericht over de broeikasuitstoot in Bordeaux, dat gelukkig niet alleen over glas gaat.

"Het Conseil Interprofessionel du Vin de Bordeaux (CIVB) is zich bewust van de milieu-impact van de bedrijfstak en voert al meer dan 20 jaar een beleid voor duurzame ontwikkeling van de wijnsector. In het kader hiervan heeft het CIVB in 2008 de Bilan Carbone® (CO² evaluatie) van bordeauxwijnen gelanceerd.

De Bilan Carbone® van de bordeauxwijnen meet alle directe en indirecte activiteiten van de sector gedurende een jaar, van de productie tot de verkoop van wijnen, en berekent de broeikasgassen die hierbij vrijkomen. Na 9 maanden onderzoek is de uitslag bekend. De totale uitstoot in Bordeaux komt overeen met 203.000 ton CO² equivalent. Ter vergelijking: de Franse bevolking (61,9 miljoen inwoners) is goed voor een gemiddelde uitstoot van ongeveer 155 miljoen ton CO²-equivalent per jaar, ofwel 2,5 ton CO² equivalent per inwoner van Frankrijk per jaar.

Door de steeds strengere milieueisen en economische omstandigheden zal ook Bordeaux maatregelen moeten nemen met betrekking tot de uitstoot van broeikasgassen in de wijnbouw. Naast de acties die al enige tijd plaatsvinden op het gebied van duurzaamheid, is er nu ook een klimaatplan opgesteld om de uitstoot van CO² te verminderen.

Klimaatplan voor Bordeaux 2020:
- 20% vermindering van de totale uitstoot in de gehele sector
- 20% energiebesparing
- 20% recycling van energie
- 20% waterbesparing

De strategie
Allereerst zijn alle betrokken wijnboeren en andere professionele organisaties gemobiliseerd. Zij werken zowel individueel als collectief om de CO² uitstoot te reduceren. Tot en met 2020 legt het CIVB de nadruk op het verminderen van de uitstoot van broeikasgassen bij de binnenkomende materialen, bijvoorbeeld glas, het transport van de wijn en de gebruikte energie tijdens de wijnproductie. Het totale aandeel van binnenkomende materiaal aan de uitstoot is 43%. Daarvan is het grootste gedeelte toe te schrijven aan glas, vanwege de energie die nodig is voor de fabricage van de wijnflessen (49% met 42 600 ton CO² equivalent). Het doel voor 2020 is het verminderen van de uitstoot in deze categorie met 15 000 CO² equivalent. Dit kan bereikt worden door onder andere het fabricageproces te verbeteren waardoor er lichtere flessen geproduceerd kunnen worden. Ook karton moet op een duurzamere en efficiëntere manier gebruikt gaan worden, bijvoorbeeld door de omvang van de verpakkingen aan te passen, zodat de gebruikte transportmiddelen zo efficiënt mogelijk kunnen worden ingeruimd.

In de wijnbouw worden verschillende transportmiddelen gebruikt. Het vervoer van de wijnen naar de klanten is goed voor bijna tweederde van de uitstoot in deze categorie (24 100 ton CO2 equivalent). De levering van materiaal dat nodig is voor de wijnbouw en alles daaromheen komt op een tweede plaats met 7 101 ton CO² equivalent. Ook worden wijnen via vliegverkeer vervoerd. Dit levert 3 500 ton CO² equivalent op. Hierbij moet opgemerkt worden dat de emissiefactoren van het luchtvaartverkeer 100 tot 500 keer hoger liggen dan die van het scheepvaartverkeer. In 2020 zou de uitstoot van CO² door het vervoer moeten zijn afgenomen met 5 000 CO² equivalent. Dit moet worden bereikt door het transport over water vanaf Bordeaux te bevorderen en het binnenlandse vervoer van flessen per trein in plaats van per vliegtuig te laten verlopen.

Het derde aandachtsgebied beslaat het energieverbruik in de wijnbouw zoals stookolie, gas en elektriciteit. De uitstoot moet in 2020 zijn gereduceerd met 5 000 ton CO² equivalent. Acties die dit kunnen bewerkstelligen zijn milieuvriendelijker rijden met landbouwvoertuigen, het bevorderen van het gebruik van alternatieve energiebronnen als wind- en zonne-energie en het beter isoleren van gebouwen.

Daarnaast kan er ook veel CO² uitstoot voorkomen worden door duurzamer om te gaan met de takken die overblijven na de oogst. Nu worden deze meestal verbrand en daarna vermengd met de grond, maar het zou milieuvriendelijker zijn de wijntakken te gebruiken als brandstof om wijnkelders, kantoorgebouwen en woonhuizen mee te verwarmen. In 2020 zou hierop 10.000 ton CO² equivalent bespaard moeten zijn."

Bron: Sopexa

Glas Ambassadeur

Ik ben zo iemand die een leuk glazen potje niet weg kan gooien. Komt altijd van pas, redeneer ik dan. Uit Barcelona heb ik bijvoorbeeld een prachtig blauw sodawaterflesje, meegenomen uit een restaurant. Nu pronkt het bij mijn andere blauwe flessen en vaasjes.

Ergens in mijn familie moet er toch een glastik zitten, want ook mijn ouders zijn bevangen door het glasvirus: al jaren struinen ze rommelmarkten en kringloopwinkels af op zoek naar Leerdam-glas. Eerst was het alleen glaswerk van A.C. Copier, inmiddels zijn alle collega's en opvolgers van deze glaskunstenaar ook in de verzameling opgenomen. En het leukste is natuurlijk op een braderie een lief klein vaasje op te kop tikken van 1 euro, wat dan later thuis een klein topstukje blijkt te zijn. Het gebeurt nog steeds!

In mijn geval gaat de belangstelling niet alleen uit naar verpakkingsglas, maar ook naar de topstukken van voorbije eeuwen. Romeins glas, prachtige wijnglazen uit de Gouden Eeuw of recent nog Tiffany lampenkampen, bewonderd in het Singer Museum te Laren. Uiteraard vind ik wijnglazen en -flessen het interessantst. Ooit wil ik nog eens een mooie reproductie van zo'n Duitse roemer uit de Middeleeuwen kopen. Prachtig.

Wijndrinken uit een glas is voor mij een gegeven, iets wat er gewoon bij hoort. Wijn uit een plastic bekertje smaakt gewoon niet. Ook de glazen wijnfles is de normaalste zaak van de wereld; maar of dat zo blijft? Alternatieve verpakkingen als wijn in een plastic fles, wijn in blik en wijn in een pak rukken op. Zelf ben ik niet zo bang dat dit soort verpakkingen het van glazen wijnflessen zullen overnemen, maar voor andere levensmiddelen ligt dat wat anders. Daarom steun ik van harte het initiatief waar ik onlangs over benaderd ben. De FEVE - European Container Glass Federation (Federatie van Verpakkingsglas) - is de motor achter de Friends of Glass, die met een website en diverse consumentgerichte acties de aandacht op glas willen richten. Glas is beter voor het milieu dan plastic bijvoorbeeld; het is 100% recyclebaar. Glas is ook gezonder voor de mens: glas heeft geen coatings nodig en geeft geen smaak en geur of schadelijke stoffen af aan de levensmiddelen die verpakt zitten in glas. Lees het allemaal maar na op de fraaie en educatieve site Friends of Glass.

Mij is door de Friends of Glass gevraagd of ik Glas Ambassadeur wilde worden. Ik citeer uit de uitnodiging:
"Vandaar dat ik je graag zou willen uitnodigen om bij ons selecte team van ‘Glas Ambassadeurs’ te komen in 2009, een groep artiesten, bloggers op het gebied van eten en drinken en recycling gurus die samenwerken om te
kijken naar het belang van volledig gerecycled glas."

En dat wilde ik wel. Binnenkort wordt al een eerste activiteit georganiseerd, waarover jullie uiteraard op mijn blog zullen lezen. Ik schijn ook de eerste Nederlandse ambassadeur te zijn, terwijl er in andere landen al meer zijn. Ik ben zeer vereerd met deze benoeming, en zal proberen mijn rol goed in te vullen. Vanaf nu dus op Wijnkronieken regelmatig aandacht voor glas!