Weektopper #43 - Cheverny Blanc

Een ontdekking zit in een klein hoekje. In de sfeervolle kelders van Van Wageningen en de Lange, waar het lastig foto's maken is, zoals je ziet, ontdekte ik vandaag een verrassende wijn uit Frankrijk. Menno en Dineke ten Berge hadden zich dit voorjaar laten verrassen door een jonge man die plotseling met een koeltasje voor de kelderdeur stond en voet bij stuk hield: zijn wijn moest en zou geproefd worden. Hij had dit adres doorgekregen als een goed adres, gespecialiseerd in Franse wijnen, en hij ging niet weg voordat zijn wijn een kans gekregen had. En de jonge man, op zoek naar afnemers, kreeg gelijk! Op de volgende voorjaarsproeverij van de wijnhandel was zijn wijn de ster van de proeftafel.

De wijn, een blend van sauvignon blanc en chardonnay, stamt uit het tamelijk onbekende Cheverny, en wordt gemaakt op Domaine Maison Père & Fils, gelegen ten zuiden van de Loire tussen Blois en Montrichard. De verhouding: 65% sauvignon blanc, 35% chardonnay. Het strakke van een sauvignon blanc is hij net even kwijt, maar de kenmerkende aroma's van kruisbes en citrus zijn overdadig aanwezig. Vol, bloemig, fruitig, met veel zoet rijp fruit, dorstlessend en smakend naar meer. Mij deed de wijn sterk aan de sauvignon blanc's van Quincy denken. Quincy ligt een stuk zuidelijker in het Loiregebied, bij Bourges. Net als in Cheverny zijn de bodems er arm en bestaan uit zanderige klei. De wijngaarden van beide gebieden liggen op licht glooiende hellingen. Dat de wijnen zoveel overeenkomsten vertonen, is dan ook vast geen toeval...

Het wijngebied Cheverny, om de hoek bij beroemde kastelen als Chambord en Chenonceau, omvat maar zo'n 450 ha., waarvan er 70 bewerkt worden door Domaine Maison. In de nieuwe Wijnencyclopedie van Jancis Robinson (hierover binnenkort meer), lees ik dat in de witte wijnen een beetje chardonnay zelfs verplicht is. Naast chardonnay en sauvignon blanc mag ook chenin blanc gebruikt worden.

Domaine Maison Père et Fils, Cheverny 2009, € 8,45.

Neuer Wein - Vin Nouveau

Een zucht van verlichting gaat ongetwijfeld door Europa: de oogst zit er op! De meeste druiven zijn binnengehaald, de vaten en tanks zitten vol en borrelen er lustig op los. Kom je in een wijnkelder, slaat de geur van gistende most je tegemoet. In sommige ruimtes kun je niet te lang blijven vanwege de koolzuurgasdampen.


Wijn van 2010 (noordelijk halfdrond) is zelfs al in de verkoop. Traditioneel gebeurde dat vroeger vanaf 11 november, Sint Maarten. In Oostenrijk wordt dit nog gevierd, misschien elders ook wel.

In Duitsland kun je al vanaf half oktober de Neuer Wein van het vat kopen: zoet, verfrissend en nog gistend.

Een variant kennen ze in Oostenrijk: aan tafel in de Heurigen door het hele land wordt Gespritzter geserveerd, jonge volledig vergiste wijn waarbij je een scheut bruisend bronwater gooit.


Ook wijn in fles wordt al verkocht: in Oostenrijk vond ik bij Domäne Wachau in Dürnstein deze Jungwein, Steinfeder 2010: een cuvée van müller-thurgau, frühroter veltliner en grüner veltliner. Stom genoeg heb ik geen fles meegenomen!

En de Fransen? Aan Beaujolais Nouveau zijn we nog niet toe, die komt pas na Sint Maarten, in het derde weekend van november, op de markt. Maar in de Ardèche mag de jonge Gamay al eerder, op de derde donderdag in oktober, vrij gegeven worden. Ik kreeg gisteren, vers gehaald in Frankrijk, deze jonge rode wijn uit de omgeving van Payzac. De druiven ervan heb ik eerder deze zomer nog zien hangen! Wat je daarvan kunt verwachten? Zeer fruitig, niet al te donker gekleurd, weinig tannines. Een fles om tussen nu en het voorjaar te drinken, bij een bord boerenkool misschien? Ik ga het proberen!

Blaufränkisch .. en meer Blaufränkisch

Net als je denkt dat het je druif niet is, ontmoet je bij puur toeval die ene wijnmaker en ben je verkocht. Op maandag, de eerste dag van de persreis volgend op de European Wine Bloggers Conference, bezochten we twee rode wijngebieden in Burgenland. In het charmante openluchtmuseum van Moschendorf, op een steenworp afstand van de Hongaarse grens, proefden we de mineralige Blaufränkisch van de Eisenberg DAC. Het landschap van Südburgenland is fantastisch, de herfstkleuren in wijngaard en bos overweldigend. Maar de wijnen konden me niet bekoren. Of dat lag aan het vroege uur van proeven, of aan de af en toe stevige ijzerachtige, minerale smaak, of aan de jeugd van de wijnen, ik weet het niet. Ik besloot echter dat ik Blaufränkisch minder interessant vond.

Bezoek aan Iby
Tot we later die dag in Mittelburgenland arriveerden. In het stadje Deutschkreuz stond een handvol jonge wijnmakers klaar om ons in kleine groepjes mee te nemen naar hun wijngaarden en hun bedrijf. Anton M. Iby jr. was de eerste die vertrok, en ik sloot me bij mededeelnemers Olga, Onneca en Ryan aan om op pad te gaan. Als eerste bezochten we de wijngaarden, rondom het nabijgelegen dorp Horitschon. De naam is Hongaars en betekent iets als eikenbos, als ik het goed onthouden heb. Vroeger was Horitschon dan ook een dorp van kuipers!


Eiken en vaten
Anton Iby liet ons zijn wijngaarden Dürrau, Hochäcker en andere zien, en vertelde over bodem, snoeiwijze en type vaten. Naast vaten van Frans eiken worden door Iby ook vaten van Oostenrijks eiken gebruikt. De verschillen tussen het hout van de eikenbomen zijn subtiel, maar belangrijk voor het effect op de wijn. Iby werkt alleen met rijping op hout, maar varieert daarin sterk: gebruikte en nieuwe Franse barriques, grote houten vaten van Oostenrijks eiken (4000 liter) en barriques van Oostenrijks eiken. Een wijn van Iby, uitsluitend rood en voor altijd met een hoog percentage Blaufränkisch, verlaat bovendien het vat nooit voordat het zijn tijd is. Over zijn wijnen van Blaufränkisch zegt hij: 'We moeten zorgen dat Blaufränkisch niet van zijn ziel beroofd wordt – met andere woorden: Blaufränkisch moet smaken naar de druiven waarvan ze gemaakt zijn, niet naar de gebruikte vinificatiemethode. Om die reden streven we ernaar druiven te krijgen met een fijne, rijpe zuurstructuur die de wijnen een fris en levendig karakter geven. Daarom zal onze Blaufränkisch nooit voor meer dan een derde deel rijpen in nieuw hout. Bovendien hebben we de toasting van de vaten aangepast.'


De bodem in dit gebied bestaat uit zware leem, het klimaat wordt sterk bepaald door de nabije Neusiedler See en de Pannonische laagvlakte. Weingut Iby werkt verder biologisch, zal volgend jaar gecertificeerd zijn én wordt geleid door twee generaties absolute perfectionisten. Kwaliteitswijn is hun doel, het beste van wat bodem en druif te bieden hebben moet absoluut bereikt worden. Vader Anton stond aan de wieg van de DAC Mittelburgenland, zoon Anton jr., inmiddels de vijfde generatie, is oenoloog en naar eigen zeggen het liefst zo weinig mogelijk op kantoor en zo veel mogelijk in wijngaard en kelder.

Vijf wijnen
Samen met Anton Iby proefden we vijf wijnen, en we leerden van deze kleine proeverij en petit comité meer dan van alle proeverijen in de dagen daarvoor! Wijn proeven met de wijnmaker zelf is de beste manier om een wijn en/of een druif te leren kennen! Zowel ikzelf als mijn medeproevers waren onder de indruk. Onneca, uit een familie van wijnmakers in Spanje en verantwoordelijk voor communicatie bij Cavas Gramona: 'I feel I have tasted in these wines the real Blaufränkisch, an authentic expression of the people of Austria. It really surprised me, and the wines tasted super!'


Vooral de Hochäcker en de Quintus (een cuvée van blaufränkisch, zweigelt, cabernet sauvignon), genoemd naar de vijfde generatie op het wijngoed, vielen in de smaak. Ik heb het geluk dat Sauter Wijnen de wijnen van Iby importeert. Olga Mosina, wijnliefhebber en toekomstig blogger uit Moskou, kreeg een fles mee naar huis: 'I actually had a great introduction to Blaufränkisch today. At the moment (my taste is still developping), I like wines that are full-bodied, powerful, full of character. That's what I found in Iby's wines and loved. They're full of fruit that is juicy and fully ripe, but they also have nice acidity and a pleasant (slightly sweet) finish that lasted long in the mouth.'

Uitroeptekens
Mijn eigen proefnotities bestaan meer uit uitroeptekens dat uit vinologisch verantwoorde termen. Vooral het zuivere fruit – veel bosfruit als bosbes, bosaardbei, frisse bramen - de kruidigheid en de frisse zuren vielen op. Geen heftige of agressieve tannines; de wijnen zijn soepel, zwoel, zijdezacht en toch fris in de mond. En van de afdronk kun je minutenlang genieten. Ik weet nu hoe een goede Blaufränkisch uit Mittelburgenland kan en hoort te smaken. En dan te bedenken dat de jaargang 2008 die we proefden, zowel van Chevalier als van Quintus, eigenlijk nog tot 2014 moet liggen om optimaal voor de dag te komen.
Eigenlijk zou ik hier nog wat uitleg moeten geven over de DAC Mittelburgenland en de vereisten om onder deze herkomstbenaming wijnen op de markt te brengen. Ik kom hier in een ander verband echter binnenkort op terug.

De wijnen van Iby zijn te krijgen bij Sauter Wijnen.

Roter Veltliner - een wijnvondst op #EWBC

Kennismaken met vier wijngebieden op één dag: het is wat veel. Maar wat een prachtige wijnen brengt elk van die - Oostenrijkse - gebieden voort! De laatste dag van de European Wine Bloggers Conference begon voor mij en een veertigtal anderen met een bliksembezoek aan de Wachau, door middel van een boottocht op de Donau en een bezoekje aan het bekende Domäne Wachau. De lunch vond vervolgens plaats in Kirchberg, in het wijngebied Wagram. Vervolgens proefden we in het Stift Klosterneuburg wijnen uit de Thermenregion en Carnuntum. Daarna vond een uiterst sfeervol bezoek aan het klooster en wijnkelders plaats.

Roter Veltliner
Een van de vondsten van mijn dag was een Roter Veltliner van Weingut Leth. Roter veltliner is een wit druivenras dat geen enkele verwantschap heeft met grüner veltliner. Het is wel verwant aan andere Oostenrijkse specialiteiten als zierfandler, rotgipfler en neuburger. (En laat ik nu de meeste wijnen van die druiven ook heel boeiend vinden tijdens deze reis.. .)
In heel Oostenrijk staat slechts 220 ha. roter veltliner aangeplant, voornamelijk in de Wagram. Dit wijngebied ligt ingeklemd tussen Wenen en de meeste westelijke wijngebieden als Traisental, Kamptal en Kremstal. De bodems bestaan hier vooral uit dikke lagen löss. Zo'n dertig producenten maken roter veltliner in de Wagram.


In Wagram Weritas
Een van die producenten is Franz Leth, persoonlijk aanwezig in het schitterende, moderne wijncentrum In Wagram Weritas. Ik vroeg hem wat meer informatie over de druif. Hij vertelde me dat hij zelf maar zo'n 3-4000 flessen per jaar maakt, en dat de 2009 bijvoorbeeld al weer op was. (Ik kon ter plekke nog een van de laatste flessen kopen.) De 2010 staat nu te vergisten, en zal daarna verhuizen van de roestvrijstalen tanks naar grote houten vaten van een paar duizend liter. Vooral het contact met zuurstof dat deze vaten oplevert, is belangrijk voor de Roter Veltliner. In april 2011 wordt de wijn gebotteld, in mei komt de 2010 op de markt. Ik vroeg hem ook waarbij de Roter Veltliner het beste combineert. 'Bij kazen, of bij zo goed als alle soorten wit vlees', was zijn antwoord.

Hoe smaakte dat dan, die Roter Veltliner Scheiben 2009 van Leth (Scheiben is de wijngaard)? Ik noteerde: 'lijkt een beetje op Silvaner, meloen, rozijn en notigheid, beetje kruidig in de neus. Vettig in de mond, hoge zuren, fris, levendig.' Ik ga er thuis nog een goed voor zitten binnenkort!

Volgend jaar ... #EWBC in Italië

Vanavond in Restaurant Oesterreicher im Mak werd het aangekondigd: de volgende European Wine Bloggers Conference zal gehouden worden in oktober 2011, in Franciacorta, hét Italiaanse gebied voor mousserende wijnen volgens de methode traditionele. Dus zeg niet dat jullie het niet ver van te voren wisten, Nederlandse wijnbloggers!

En hoe gezellig het kan zijn op zo'n conferentie:


Opnieuw met een ongelooflijke hoeveelheid Oostenrijkse wijnen om te proeven. Ik heb me beperkt tot de 'rare' druiven vanavond: een Schilcher Brut van blauer wildbacher (droge mousserende rosé, met zeer hoge zuren), een Rotgipfler en twee Roter Veltliners. Zeer de moeite waard!

Live from Vienna - #EWBC

De tweede dag van EWBC, de European Wine Bloggers Conference zit er bijna op. Ik ben in Wenen, en luister met 200 andere vooral Europese wine bloggers en mensen die actief op Twitter en Facebook over wijn communiceren, naar key note speakers als Elin McCoy, auteur van The Emperor of Wine, en Evan Schnittman, een van de directeuren van Bloomsbury Publishers. We bezoeken seminars over social media en treffen elkaar in de wandelgangen. En dat is misschien wel een van de leukste aspecten van deze conferentie. Mensen die je van Twitter kent, ontmoet je hier in levende lijve.


Van Portugese wijnproducent Oscar Quevedo (@quevedo) krijg ik een stevige omhelzing. We kennen elkaar al een jaar of twee, maar spreken elkaar nu voor het eerst echt. Zaterdag proef ik ook eindelijk zijn wijnen en ports. Vrijdagavond aan tafel bij Mayer am Pfarrplatz, een zogenaamde Heurige, maak ik nader kennis met Thomas, @Winzerblog op Twitter. 'Oh, nou weet ik wie je bent, Wijnkronieken', zegt hij plotseling.


En in de bus spreek ik uitgebreid met Per Karlsson (@bkwineper), de Zweed die in Parijs woont en wijnreizen organiseert samen met zijn vrouw. Graag had ik Per's fantastische foto's in de
WijnWebWinkelgids gebruikt, maar dat liep toch anders. Eerder schudde ik al de hand van Thomas Burg (@thobu), die zijn webshop met alleen Grüner Veltliner nu ook in het Nederlands gaat vertalen. Ik bied hem spontaan aan de teksten die vertaald zijn door een vriend die in Nederland heeft gewoond, nog even na te lopen.


We proeven Oostenrijkse wijnen samen, en ik introduceer vandaag tijdens de lunch een fles van de Reestlandhoeve. De reacties zijn fantastisch: A Dutch wine? Wow, that is something... En ze vinden de wijn echt lekker en de moeite waard. Ineens ben ik de vertegenwoordigster van de Nederlandse wijnen ;-) Een slogan voor volgende keer bedenkt thomas Ungrad (@Thomasuw) van Unser Wein voor me: Get in touch with the Dutch...


Natuurlijk discussiëren we ook over serieuze zaken als wat is een wine blogger, hoe kunnen we er een boterham uit halen en wat is de toekomst van wijncommunicatie. En die discussie gaat morgen ongetwijfeld voort, als we de wijngebieden in gaan, meer gaan proeven, wijnmakers ontmoeten, en nog meer zullen bloggen en twitteren...

Wordt vervolgd.

Wijnproeven! walsen – nippen - genieten

Al weer een maandje of wat geleden verscheen het boekje Wijnproeven! Walsen, nippen, genieten van Ruit & Rijst. Het boek wil de lezer alles over wijnproeven leren, zonder ingewikkeld te doen. Op eigen maar heldere manier maken de auteurs Noële Ruitenberg & Magda van der Rijst wijn toegankelijk voor de liefhebber.

Het boek is vooral interessant voor mensen die net ontdekt hebben dat wijnproeven leuk is, maar ook voor de fanaten die hun weg al weten te vinden. Een vinoloog haalt er zeker nog goede tips en nuttige weetjes uit. Op ROC's zal het goede diensten kunnen bewijzen voor beginnend sommeliers, gastheren- en vrouwen etc...

Als een enthousiaste wijnliefhebber over wijn praat, komt dat wel eens gewichtig over, een beetje afschrikwekkend zelfs. Ruit en Rijst leggen uit dat dat nergens voor nodig is, want aan de hand van dit boekje kun je zelf leren proeven en je het jargon eigen maken. De (beginnend) wijnliefhebber leert zelf antwoord te krijgen op vragen als: Hoe en wat proef ik eigenlijk? Wat zou ik nog meer lekker vinden? Waarom vind ik deze wijn lekker of waarom juist niet?

Het schrijversduo gaat ook in het herkennen van kwaliteit in een wijn, de eventuele fouten die in wijn voorkomen, de diverse druivenrassen en nog veel meer. In Wijnproeven! staan bovendien een stappenplan, veel proeftips en een handig ABC met proeftermen.

Leuk om te lezen, zeker voor de al wat gevorderde wijnproever, zijn de proefnotities van diverse importeurs en wijnschrijvers. Goed om te zien hoe verschillend zij wijn beschrijven!

Het boekje is zeer aantrekkelijk vormgegeven, met een omslag van stevig karton en een sluitelastiek. Het is echt zo'n hebbeding, dat ook nog veel nut heeft. Het boekje is verkrijgbaar via de website van het Wijninstituut en via wijnhandels en de boekhandel.

Ruit & Rijst, Wijnproeven! Walsen, nippen, genieten, Terra Lannoo ism Het Wijninstituut, ISBN 978 90 8989 197 6, prijs € 12,50

Geproefd: Elbling

Het blijft leuk, bijzondere druiven uitproberen. Van Markvandewijn kreeg ik onlangs weer een mooie flesje: Elbling 2009 Trocken, Nitteler Rochusfels van Weingut Matthias Dostert in de Moezel.
Elbling behoort tot de oudste gecultiveerde druivenrassen van Europa en is al sinds de Romeinen bekend. Tegenwoordig tref je hem bijna alleen nog langs de zuidelijke Moezel, zowel in Duitsland als Luxemburg. Vaak wordt er een zeer prettige Sekt van gemaakt, soms ook een heerlijke stille dorstlesser als deze van Weingut Dostert in Nittel.

Hoge zuurgraad?
Volgens de boeken (Oz Clarke en Jancis Robinson) wordt Elbling gekenmerkt door een hoge zuurgraad. Daar heb ik weinig van gemerkt eerlijk gezegd. Mijn proefnotitie: lichtgeel, met heel licht wat bubbeltjes in het glas. Bloemige, milde geur, doet aan pinot blanc denken. In de mond licht prikkelend, zacht fruit, tikje meloen, ananas, abrikoos en peer. Zelfs een beetje mineralig. Erg prettig glas, zuiver, met een licht bittertje op het eind.
De wijn deed Nico denken aan Silvaner, overigens. Laat Elbling nu ook weisser Silvaner genoemd worden....

Kibbeling
We dronken de Elbling bij een simpel bord kibbeling met brood, frites en salade. Een uitstekend combinatie!

De Elbling van Dostert gaat tussen de € 6,50 en € 6,95 kosten en is vanaf half november bij Markvandewijn verkrijgbaar.

Secret Wine, of: blind proeven is onmogelijk

Ten zuidoosten van de stad Nîmes ligt het wijngebied Costières de Nîmes. De wijngaarden liggen er aan de westkant van de Rhône, hemelsbreed niet echt ver van de bekendere Côtes-du-Rhône. De Costières de Nîmes vormen eigenlijk een overgang tussen de wijngaarden van de Languedoc en die aan de rand van het Massif Central, langs de Rhône. De berichten zijn dat er steeds betere wijn vandaan komt, maar zelf heb ik daar weinig ervaring mee.

Het gebied moest blijkbaar gepromoot worden, want recent startte het bedrijf Claire de Lune een ludieke bloggersactie, Secret Wine. 85 bloggers uit de hele wereld kregen drie flessen toegestuurd, met alleen een etiket Secret Wine, en een nummer. Bij toezending wisten we helemaal niets over herkomst, land, prijs of wat dan ook. Het bedrijf Claire de Lune was ook slecht op internet te vinden. De toegezonden flessen waren verder volkomen identiek. De bloggers werd gevraagd de wijnen te proeven en aan te geven wat de herkomst van elk van de drie wijnen was.

Uitdaging
Nou, dat vonden Nico en ik wel een leuke uitdaging. We zetten de nummers 079, 390 en 714 op een rijtje en gingen er eens goed voor zitten. Over nummer 079 waren we het snel eens. De fruitigheid en kruidigheid, het pepertje en de structuur deden ons al snel in de richting van de Rhône gaan. Ik koos uiteindelijk voor Côtes-du-Rhône als mijn inzending. (En bleek er achteraf met deze wijn niet heel ver naast gezeten te hebben.) Met de andere twee hadden we meer moeite. Ervan uitgaande dat het Franse wijnen waren (de mail was tenslotte in het Frans gesteld, de website in het Engels en het Frans), hebben we de hele Franse wijnbouwzône de revue laten passeren. We waren het ook grondig met elkaar oneens. Nico was ervan overtuigd dat 390 een Bordeaux-blend was, cabernet sauvignon en merlot. Zelf rook en proefde ik honing, lavendel, laurier, maar ook wat roosvicee en dacht meer in de richting van de Languedoc. Toch wist ik ook Nico's keuze voor een blend met cabernet wel te plaatsen: ik proefde veel cassis en koos uiteindelijk voor een appellation in de Roussillon waar ook cabernet is toegestaan: Malepère. Over nummer 714 bereikten we meer overeenstemming. Dat moest ergens uit een meer noordelijk gebied komen. Beaujolais misschien, of iets in de Loire? Ik koos uiteindelijk voor de fruitigheid van een Morgon, een cru de Beaujolais.

Blind proeven
Enfin, om een lang verhaal kort te maken: samen met mij hadden alle andere 84 bloggers het faliekant fout in de eerste ronde. Niemand was in staat om blind de drie wijnen correct te benoemen. Zo zie je maar weer: echt blind proeven, zonder enige hint, is een kunst die slechts heel weinigen beheersen. En waarom zou je ook, behalve in zo'n ludieke wedstrijd?

Pas na een hint van de organisatie en een tweede ronde werd een winnaar gevonden: alle wijnen bleken uit de Costières de Nîmes te komen, en alle wijnen waren gemaakt van minimaal syrah en grenache, eventueel aangevuld met carignan, mourvèdre of cinsault. De geproefde wijnen waren alle van goede kwaliteit, en maken me zeker nieuwsgierig naar het gebied. Het gaat op het lijstje van 'wijngebieden nog eens te bezoeken'. En de winnaar? Die komt uit Zweden: Ingvar Johansson, psychotherapeut en wijnliefhebber. Hij mag op reis met een cheque van 1000 euro. Misschien wel naar de Costìères de Nîmes, waar met Pinksteren grootste feesten plaats vinden....

Mijn WijnWebWinkelgids promoten

Tsjonge, wat je als auteur tegenwoordig al niet moet doen. Vroeger, ja vroeger was alles simpel. Je leverde je manuscript in, en ging zitten wachten op de resultaten. Lekker makkelijk. Maar tegenwoordig.... Moet je meewerken aan de promotie van het boek, meedenken over de publiciteit, suggesties voor locaties van de boekpresentatie bedenken. Ik ben er maar mooi zoet mee. Nauwelijks tijd om te bloggen, slapeloze nachten....

Maar het einde is in zicht! Op zaterdag 6 november a.s. wordt mijn WijnWebWinkelgids gepresenteerd in het gloednieuwe pand van Selexyz in Arnhem, in het oude neogotische postkantoor op het Jansplein. Een schitterende locatie, waar ik met veel plezier naar zal afreizen. Jullie komen toch ook? Precieze tijd is nog niet bekend, maar het zal wel eind van de middag worden. Er gaan mooie flessen open, van een aantal van de beste wijnwebwinkels van Nederland. [Correctie 18 oktober: de boekpresentatie vindt in tegenstelling tot eerdere berichten niet op 6 november plaats. Ik hou jullie op de hoogte....]

Ik heb het omslag gisteren gezien, en het wordt prachtig. De flyers zijn er ook al, die gooide ik vanmorgen alvast in de brievenbussen van buren die de restjes hadden helpen opmaken (van alle geproefde wijnen dus). De komende dagen zal ik er familie, vrienden en kennissen mee gaan lastig vallen. Zodat iedereen na 23 oktober naar de boekhandel snelt om aan een langverwacht exemplaar te van de WijnWebWinkelgids te komen.

En dan moet ik ook nog een Facebookpagina gaan maken. Daar ga ik dit weekend aan zitten, dat valt nog niet mee. Ondertussen schieten me telkens allerlei media te binnen, om te benaderen. Kent er iemand nog iemand bij De Pers, bijvoorbeeld? Via Twitter en mail bestookte ik al media, en bij uitgeverij MMBoeken zijn ze ook druk bezig. Ik ben erg benieuwd in welke bladen, programma's en websites mijn boek straks opduikt. Hou me op de hoogte als je wat ziet verschijnen.

Zo, en dan moet ik nu verder, plannetjes maken voor wijnproeverijen in boekhandels. En wijnhandels uit de gids benaderen, om signeersessies te organiseren. Blij dat het morgen weekend is!

Spätburgunder oogsten

Het viel ons best mee, dat oogsten van druiven. Maar we hadden dan ook het weer en de hulp van ervaren Poolse arbeiders mee :-) Druiven plukken deden we in Herxheim am Berg in de Pfalz, bij Weingut Gabel. Dit wijngoed bezit 20 ha. wijngaard, verspreid over diverse hellingen in verschillende dorpen in de omgeving.


Afgelopen vrijdagmiddag plukten Nico en ik Spätburgunder, de laatste die nog hingen: een tikje onrijp en hier en daar met een enkele aangetaste bes ertussen. Eerder al waren de supergezonde druiven geoogst. Wat wij gingen plukken was bestemd voor de Spätburgunder Sekt Brut Rosé.


Rij voor rij werkten we af. De druiven gingen in een emmer, de emmers werden geleegd in kleine kratjes die op een tractor gestapeld waren. De harde werkers lieten mij als enige vrouw niet snel zelf een emmer legen....

We werkten gestaag door. Gelukkig hingen de druiven ter hoogte van onze middel, dus erg veel bukken was er niet bij. Het was eigenlijk wel heerlijk zo, buiten te lopen en de rijen af te werken.


Na enkele uren waren de druiven op, en spoelden we onze plakkerige scharen en handen af onder een kraantje van een jerrycan in één van de personenbusjes. Terug op het weingut hielp Nico de kelderhulpen met afstapelen. Ondertussen namen de Poolse werkers, al twintig jaar ieder jaar bij Gabel te vinden rond de druivenoogst, al weer een volgende wijngaard onder handen.


De kistjes werden geleegd in de pers, die helemaal schoon stond te wachten. Toen alle druiven in de pers zaten, werd deze gestart, en stroomde het sap in de bak onder de pers. Vervolgens werd de most met slangen weggeleid naar een gereedstaande metalen tank, waar de gisting kon beginnen. En die zal inmiddels wel stevig onderweg zijn!

Jurylid bij de Smaak van Nederland

In één week deelnemen aan twee jury's, dat is best bijzonder. Maandag 4 oktober beoordeelde ik samen met een twintigtal anderen Fairtrade wijnen, dinsdag 5 oktober mocht ik samen met Dick Veerman, Jeroen Thijssen en Puck Kerkhoven oordelen over de producten ingezonden voor de voorrondes van de Smaak van Nederland. En wat was dat leuk! Eigenlijk veel leuker dan wijn beoordelen op een willekeurige proeverij, omdat we ook de makers erbij hadden, met de bijbehorende verhalen.

Vanaf het begin: Syntens organiseert samen met Foodlog.nl de Smaak van Nederland. Het gaat daarbij om het lekkerste product van Nederlandse bodem. Deelnemers zijn
Nederlandse agri- en MKB-bedrijven (max. 250 medewerkers), met de ambitie om het bedrijf of product een stap verder te brengen. Zij presenteerden een voedingsproduct van eigen productie, waarvan het hoofdingrediënt uit Nederland komt.

Wilde vlierbessen
Zo, dat staat er maar even mooi. En dan moesten de producenten ook nog wat toevoegen met hun product; niet zomaar de zoveelste bijzondere tomaat, speciale kaas of ambachtelijk brood, maar er moest wel degelijk op bijzondere of duurzame of onderscheidende wijze omgegaan zijn met de ingrediënten. Een goed voorbeeld: Chris Hartmann uit Maastricht liet een framboos-vlierbessensiroop proeven, van uitsluitend vlierbessen en frambozen. Heel simpel, zou je denken, maar die vlierbessen werden wel gewoon geplukt in het wild, door buurjongens en -meisjes, van grote vlierhagen in de omgeving van zijn woonplaats. Hier werd wildpluk tot culinair product verwerkt! Met recht is Chris van La Louche Culinair door naar de finale van de Smaak van Nederland op 30 november in Den Bosch.


Proeven als een vinoloog
Maar terug naar hoe ik daar verzeild raakte: organisator Dick Veerman wilde bij de voorrondes van de Smaak van Nederland graag een vinoloog in het panel, vanwege de proefkwaliteiten van mensen die professioneel met wijn bezig zijn. En inderdaad, ik heb volgens alle regelen der vinologische kunst de aangeboden etenswaren besnuffeld, geproefd, in de mond gehouden en beoordeeld. Grappig om nu eens vooral aan eten te ruiken! Ook bij eten is de kleur, het uiterlijk, van een product belangrijk, net als bij wijn. En ook bij levensmiddelen moet de geur aantrekkelijk zijn, niet muf, of oudbakken, of anders vies. En net als bij wijn zijn mondgevoel, structuur, frisheid in de mond, belangrijk. Is de korst krokant of oudbakken? Is het snoepje rubberig of lekker stevig? Is de likeur filmend, glad of korrelig? Allemaal aspecten om de aangeboden producten op te beoordelen.

Stampbal en zomerbier
Ik nam deel aan de derde voorronde in Heeswijk-Dinther, waar producenten uit Brabant, Zeeland en Limburg hun waren konden presenteren. En zoals gezegd: wat heb ik genoten. Daar was bijvoorbeeld de vegetarische snack de stampbal, van EKRA – superlekker, supergezond en een absolute finalekandidaat. Dan het verrukkelijke lichte en smaakvolle zomerbier Euleteul van De Fontein, een mini-brouwerij uit Stein die 23 speciaalbieren op de kaart heeft staan. Smaakmakers voor het bier komen veelal uit de directe omgeving, zoals de vlierbloesem uit eigen tuin. Ook De Fontein is door naar de finale.

Gastheer Petrushoeve
Heerlijk was ook de tomatenmarmelade van de Petrushoeve, gastheer van het evenement. Dit prachtige culinaire centrum biedt kookavonden aan culinaire clubs, en maakt daarnaast een hele reeks aan eigen producten. (De paprikamayonaise is verrukkelijk bij Marokkaans gekruide gehaktballetjes!) De Petrushoeve behoorde niet tot de winnaars, maar die producten vinden absoluut hun weg wel.

Enfin, het voert wat ver om al die heerlijke smaken, van tomaat tot brood en van bonbons tot kaas, op te gaan sommen. Ik heb genoten van het evenement, en vooral van het feit dat je vaste etenswaren ook kunt beoordelen met een vinologische inslag. Een verrijking! En ik kijk uit naar de finale binnenkort.

Foto's: zalm en groentenchips met tomatenmarmelade (Petrushoeve); vlierbes-framboossiroop verwerkt in o.a. ijs en hangop (La Louche Culinair); Zomerbier Euleteul van De Fontein.

Beeldverhaal De Colonjes

Zo hingen de pinotin-druiven er op 26 september in Groesbeek bij, in de wijngaard van De Colonjes, éen van Nederland's bekendste wijngaarden.

Inmiddels wordt er druk geoogst vermoed ik, waarbij onder andere de onderstaande sleetjes gebruikt worden, om de kistjes de voor Nederlandse begrippen tamelijk steile helling af te sturen.

En dan wordt er wijn van gemaakt. Ze hebben diverse soorten bij De Colonjes, varierend van droog tot zoet en van stil tot bruisend. Vooral de Secco Rosé, een rosé met lichte bubbels, beviel ons goed.

Beste Fairtrade wijnen van Nederland

Afgelopen maandag organiseerden Stichting Max Havelaar en wijnportal By the Grape voor de tweede keer de verkiezing ‘Beste Fairtrade wijn van het jaar’. Deze vond plaats in het Tropenmuseum in Amsterdam. Door een gezelschap van importeurs, wijnhandelaars en wijnschrijvers werden in totaal 56 wijnen met het Max Havelaar-keurmerk ‘blind’ geproefd. In de categorieën rood, wit en rosé kwamen de Zuid-Afrikaanse wijnen als winnaars naar voren. De prijs voor ‘beste nieuwkomer’ ging naar de Argentijnse Solombra Malbec Reserva.

Stijgende kwaliteit
Zelf mocht ik ook dit jaar weer deelnemen aan deze proeverij. Heel veel erover melden kan ik niet, aangezien we alle wijnen zoals gezegd blind proefden. Ook achteraf konden we niet meer nagaan wat we nu zelf van de winnende wijnen vonden. Eerlijk gezegd vind ik dat wel jammer.


De overall kwaliteit van de wijnen was naar mijn mening sinds vorig jaar zeker gestegen. Vooral tussen de witte wijnen zaten veel frisse, prettige, drinkbare wijnen. De rode daarentegen vielen ons niet echt mee – zo beluisterde ik ook om me heen bij medeproevers. Er zaten geen wijnen bij waarvan ik voor thuis nu een doosje zou aanschaffen. Neemt niet weg dat Fairtrade-wijnen wat betreft kwaliteit op de goede weg zijn, en dat stemt hoopvol voor de toekomst!

Persbericht
Uit het persbericht hieronder nog de resultaten van de proeverij.
Van de dertig rode wijnen werd de Zuid-Afrikaanse Cabernet Sauvignon van Koopmanskloof verkozen tot beste Fairtrade wijn in de categorie rood. De Cabernet Sauvignon is verkrijgbaar bij Coop, Boni, Deen en Jan Linders.


In de categorieën wit en rosé legden de Argentijnse en Chileense wijnen het net zoals vorig jaar af tegen de Zuid-Afrikaanse. De Chardonnay van Fair Trade Original kwam als winnaar uit de bus in de categorie wit. Hij is verkrijgbaar bij de Wereldwinkels. In de categorie rosé hield de winnaar van 2010 stand. De Balance Shiraz rosé werd opnieuw uitgeroepen tot beste Fairtrade rosé wijn en is verkrijgbaar bij HEMA.

Aan de bestaande categorieën rood, wit en rosé werd dit jaar de categorie van ‘beste nieuwkomer’ toegevoegd. In totaal werden zeventien nieuwe Fairtrade wijnen geproefd die binnenkort op de Nederlandse markt worden geïntroduceerd. De Argentijnse Solombra Malbec Reserva kwam als onbetwiste winnaar naar voren en is verkrijgbaar bij Albert Heijn.

Max Havelaar-keurmerk
Stichting Max Havelaar, de organisatie achter het keurmerk voor Fairtrade, en wijnportal By the Grape organiseerden de Fairtrade wijnverkiezing met als doel duurzame Fairtrade wijnen onder de aandacht te brengen bij consumenten en de handel. Het Max Havelaar keurmerk garandeert dat boerencoöperaties in ontwikkelingslanden onder goede handelsvoorwaarden directe toegang tot de westerse markt krijgen en dat zij voldoen aan strenge milieu-eisen. Doordat boeren een eerlijke prijs voor hun producten krijgen, kunnen zij zelf investeren in een betere en schonere toekomst.

Tentoonstelling 'Gelderland wijnland'

Met het kurken van een bijzondere Gelderse Cuvee, een blend van verschillende Gelderse rode wijnen, en het uitspreken van een korte speech opende Clemens Cornielje, Commissaris van de Koningin in Gelderland, op donderdag 23 september 2010 de nieuwe expositie Wijn en kunst uit Gelderland in het Nederlands Wijnmuseum.

Gelderland is een van de productiefste wijnprovincie's van Nederland. De wijnbouw is er de laatste jaren flink van de grond gekomen, zowel kwantitatief als kwalitatief. Bij de recente Nationale Wijnkeuring kwamen heel wat medailles in Gelderland terecht!
Tot nu toe waren er echter weinig gelegenheden en proeverijen waar je als consument een overzicht kon krijgen van al die steeds beter wordende Gelderse wijnen. Met de inrichting van de nieuwe tentoonstelling wordt gelukkig in die leemte voorzien. De tentoonstelling geeft namelijk een prachtig en informatief beeld van de wijnbouw in deze provincie. Veertien producenten zijn er vertegenwoordigd, elk met een serie flessen, mooi fotomateriaal en zaken als een oude wijnstronk, een bodemmonster of een vinificatievat. Uitgebreide teksten lichten de geschiedenis en de achtergrond van het wijndomein toe.

Tijdens de opening waren die wijnen ook te proeven en opnieuw was ik aangenaam verrast door de kwaliteit ervan. (Dat ben ik al de hele maand september, waarin ik diverse wijndomeinen in Nederland bezocht.) Bijvoorbeeld door de krachtige, prettige rosé van de Verenigde Achterhoekse wijnbouwers, Weerkomm'n 2008, of Eigenwijzewijn – Si Antonio 2008 (ook al een rosé) van Wijngaard Slingehorst. Dan was er onder andere de lekkere Linge Wit 2009 van het Betuws Wijndomein én de Kus van Thérèse Regent Barrique 2008 – zowaar een van de eerste wijnen van regent die ik lekker vond.

Het is te hopen dat dergelijke proeverijen vaker georganiseerd gaan worden in het Wijnmuseum. Dat geeft zo'n tentoonstelling absoluut een meerwaarde en biedt de kans liefhebbers te laten kennismaken met verschillende Nederlandse wijnen.

De tentoonstelling wordt gecomplementeerd door een aantal kunstwerken. Acht Gelderse kunstenaars van Atelier 23 lieten zich door het thema Gelderse wijn inspireren. Atelier 23 is een plek waar mensen met een beperking zichzelf kunnen ontwikkelen door bezig te zijn met kunst. Hun visie op wijn levert soms interessante resultaten.... ;-)

Het Nederlands Wijnmuseum, een initiatief van wijnhandel Robbers & van den Hoogen, is alleen op zaterdag geopend, van 11.00 tot 17.00. Groepen kunnen ook op andere dagen een afspraak maken.

Peter Mayle - Het Bordeaux-complot

Op zoek naar een luchtig niemendalletje voor in de trein? Iets dat enerzijds wel boeit maar dat je anderzijds makkelijk kunt wegleggen (omdat de plot toch niet echt ingewikkeld is)?

Neem dan Het Bordeaux-complot van Peter Mayle mee in de tas. Peter Mayle is auteur van onder ander Een jaar in de Provence. Naast zijn non-fictieboeken schreef hij ook enkele romans. Zijn nieuwste boek verscheen dit najaar bij Het Spectrum en leest lekker weg. Geen moment is het spannend, geen moment word je meegesleurd. Maar eigenlijk wil je toch wel weten wie het nu gedaan heeft.... Een beetje een doktersromannetje, maar dan in wijnsferen, eigenlijk.

Het verhaal in een borrelglaasje: Danny Roth is een snelle jongen in Los Angeles met één van de mooiste collecties bordeauxwijnen van Amerika. Toch zint hem iets niet: niemand weet van zijn expertise als wijnkenner. Wanneer hij dit euvel besluit te verhelpen door een interview te geven aan een krant, heeft dat een onverwachte consequentie: zijn wijncollectie wordt op vernuftige wijze gestolen. Buiten zichzelf van woede eist Danny onmiddellijk de drie miljoen dollar die de wijn waard was van de verzekering.

Sam Levitt, wijnkenner en voormalig handelaar in schimmige zaakjes, wordt door de verzekeringsmaatschappij ingeschakeld om de wijnroof te onderzoeken. Zijn onderzoek leidt hem naar de Bordeaux, waar hij de elegante Sophie als collega krijgt. Samen volgen ze het spoor van de daders.

Peter Mayle, Het Bordeaux-complot, Het Spectrum 2010, isbn 9789047515005, prijs € 17,99
Verkrijgbaar in de boekhandel en bij Bol.com

Het Bordeaux-complot
Peter Mayle