Eik in de Assyrtiko?

Onze wijk heeft sinds enkele maanden een Griekse speciaalzaak waar je kant-en-klare hapjes en – wonder boven wonder – ook wijnen kunt kopen. Van de wijnen haalde ik al eens de zoete van Samos, die wel aardig maar niet groots was.
Dit weekend besloot ik om bij de hapjes (bladerdeeg met spinazie, boerensalade met feta, stokbrood, tzaziki) een droge witte van Santorini uit 2003 mee te nemen. Santorini heeft vooral vulkanische bodem, wat ook in de wijnen tot uiting komt, aldus mijn bronnen. Maker is J. Boutari & Son, een goede producent die vele andere wijnen uit diverse andere gebieden in Griekenland in zijn portfolio heeft. De AOC Santorini (Appelation d’Origine de Qualité Superieure) bestaat uit wijnen van de assyrtiko, volgens sommigen de beste druif van Griekenland. De wijnen zijn uitermate droog, hebben een bleek romige kleur en een ‘grijze’ toon. (De beschrijving pik ik hier even van Nico Manessis in het archief van www.decanter.com).
Hoewel de wijn prima smaakte, zeker als je toch van de documentaires bij The Return of the King zit te genieten, begon me op een gegeven moment iets tegen te staan. Eik, besloten we, een duidelijke overheersende toets van nieuw eik, vanille, die bij het eerste glas nog niet zo was opgevallen (de wijn was iets te koud uitgeschonken), maar bij het bereiken van de standaard drinktemperaturen naar voren kwam.
Jammer, besloten we, jammer. We blijven zitten met de vraag: waarom toch altijd dat eik? Hebben we nu echt het karakter van de Assyrtiko geproefd? Was het eigenlijk wel eik? Iemand ervaring met deze wijn?