Sideways

Gisteren Sideways gezien, in het nieuwe filmhuis van Utrecht, het Louis Hartloopercomplex. Helaas hebben we de tip van een Prikbordrecensent, om je eigen fles wijn mee te nemen, niet gevolgd: dorstig zaten we de twee uur zonder pauze te kijken naar al die pinot noirs, syrahs en sauvignon blancs die langs kwamen. Een aardige film, die voor het imago van wijn ongetwijfeld veel goed zal doen. De zaal zat aardig vol, een net, ouder publiek dat grinnikend de wijndiscussies en de naaktscenes over zich heen liet komen. Voorafgaand aan de film kregen we een korte uitleg (een ‘traditie’ in het nieuwe filmhuis, dat vernoemd is naar de beroemde Utrechtse explicateur (verteller bij stomme films) Louis Hartlooper). Daarin werd ook vermeld dat de wijnen – de Highliner en andere pinot noirs – op de website zouden staan. Vandaag natuurlijk even nazoeken, maar niet de wijnen staan op de site, maar de locaties waar Miles en Jack geweest zijn. Toch leuk, voor als we ooit die kant uitgaan.
Leukste scenes: het gesprek van Miles en Maya over pinot noir en waarom wijn belangrijk voor hen is; de Cheval Blanc 1961 bij de hamburger. Vreemdste opmerking: wijn die ‘tight as a nun’s ass’ is. Misschien moet ik het boek van Rex Pickett ook maar eens lezen, zeker om te kijken of het gesprek van Maya en Miles erin staat. En misschien wordt de titel dan duidelijk.
Advies voor diegenen die nog moeten: neem inderdaad een goede fles wijn mee, want de wijn die daarna in meeste filmhuizen en cafés geschonken wordt, valt altijd tegen. Wij dronken achteraf met echte wijnkenners een fles vreselijke witte Portugese Bairrada. Gelukkig was het gesprek en het gezelschap goed, anders had deze fles de avond nog kunnen bederven.