WBW-1 Het Oordeel
Eindelijk dan, hieronder volgt het langverwachte OORDEEL over de twee rosés die geïntroduceerd werden voor de allereerste Nederlandse Wine Blogging Wednesday. Allereerst willen wij iedereen bedanken die deze eerste keer zo enthousiast gereageerd heeft. Op onze blogs gaven vier mensen een reactie: Willemijn op Wijnerij, Tante Greatje en Aad en Dicky op Wijnkronieken, Janneke Vreugdenhil van NRC Next op Wijnsuggestie. Drie anderen reageerden op hun eigen blog: op DiningandWining, Foodlog en het Ministerie van Eten en Drinken. Dus totaal zeven reacties. Daarnaast hebben de initiatiefnemers de wijnen natuurlijk zelf geproefd: Ed van Wijnerij, Cuno van Wijnsuggestie.nl en ikzelf.
De rosés waar het om ging waren La Tulipe 2005 van Ilja Gort, verkrijgbaar bij AH en Le Passé Authentique 2004 of 2005, verkrijgbaar bij de Hema. Niemand had moeite met het vinden van de Tulipe, maar de Passé Authentique leverde wat problemen. De 2004 bleek al snel niet meer te krijgen op sommige plaatsen, waarna mensen uitweken naar de 2005. En zelfs die was soms niet meer leverbaar. Wij dachten even dat het aan onze actie lag….. Het verschil in jaar maakt voor een dergelijke rosé echter niet heel veel uit. Deze rosé wordt gemaakt door een coöperatie en zij willen en kunnen de kwaliteit van de rosé zo constant mogelijk houden. Door de aanvoer van druiven van verschillende boeren kan steeds dezelfde mix gemaakt worden.
En de winnaar is …… de Passé Authentique van de Hema. Zeven van de tien deelnemers vonden deze rosé de lekkerste. Voor de andere drie was Ilja Gort’s rosé nummer 1. De Tulipe was van de twee de duurdere, normaal moet je hier € 5,79 voor neertellen, terwijl de Passé Authentique nog geen € 5,00 kost. (Vreemd genoeg troffen velen afgeprijsde flessen van beide, zou dat toeval geweest zijn?). Ed oordeelde: prijs/kwaliteitsverhouding Tulipe: 6- ; prijs/kwaliteitsverhouding Passé Authentique: 7+. 
Zelf heb ik de wijnen naast elkaar geproefd, bij hetzelfde eten. Sommigen hebben dat ook gedaan, anderen hebben de twee rosés op verschillende momenten geproefd. Voor de uitkomst maakte dit weinig uit, want wat is namelijk het geval: de meesten zijn het er over eens dat de La Tulipe rosé vrij slecht met eten combineert. Ed van Wijnerij schreef mij dat vandaag nog in een mailtje, Aad en Dicky vonden de wijn zelfs ronduit vreselijk, Tante Greatje vond La Tulipe wel lekker maar ook bij haar combineerde het niet bij het eten.
Op het Ministerie van Eten en Drinken dronken ze de Tulipe bij gegrild vlees en bij varkensvlees in salie. Het smaakte Paul en Ellen uitstekend, evenals Cuno, die de Tulipe zelfs een uitgesproken eetwijn vond. Zowel voor Cuno als voor Tante Greatje kwam de Tulipe op nummer 1. Op DiningandWining echter is men geen liefhebber van La Tulipe. Aldo vond hem te zwaar, met een bittere nasmaak, iets wat Aad en Dicky helemaal kunnen beamen. Evenals Dick op Foodlog dronken zij de fles niet eens leeg. Janneke was vrij neutraal, maar gaf eerlijk toe dat zij niet zo’n ‘rosado-afficionado’ is. Eigenlijk vond ze beide wijnen uiteindelijk naar limonadesiroop neigen en had ze sterke associaties met haar oma’s snoeprolletjes….
Het verschil in kleur in de twee rosés werd door iedereen opgemerkt. De La Tulipe is veel donkerder van kleur, en voor de meesten paste dit niet bij het uiterlijk van een ‘echte’ rosé. Een rosé hoort lichtroze tot zalmroze te zijn…..Iedereen merkte ook de zuurtjeslucht van de Tulipe op, iets wat sommigen wel aanstond en anderen weer niet.
Sommigen die de AH-wijn op de tweede plaats zetten, willen de wijn alleen drinken als íe ijs en ijskoud is! Op het terras beviel de rosé van merlotdruiven nog wel, en Ed kende hem een hoog doordrinkgehalte toe. Maar bij het Ministerie van Eten en Drinken sloeg de twijfel toe: ‘Misschien is de wijn wat tè gemakkelijk, denk ik nu. Zit je een tijd te drinken, dan begint het wel heel erg populair te smaken. Alsof het softdrink is.’ Voor Janneke was de Hemawijn nu juist de doordrinkwijn, evenals voor Cuno.
Voor Dick op Foodlog, Aad en Dicky en mijzelf hoeft de Tulipe niet meer; Dick wil hem alleen nog drinken als er op een feestje niets anders is. Zelf zal ik dan misschien ook geen nee zeggen.
Tot slot nog even gepaste aandacht voor nummer 1, Le Passé Authentique rosé van de Hema. Willemijn plaatste al snel haar reactie en meldde: ‘Ook vonden we de Hemawijn meer lijken op de rosé die we normaal drinken en dus lekkerder’. Datzelfde overkwam Aldo, die op DiningenWining meldde dat ze de Passé Authentique ‘Heerlijk fruitig en fris’ vonden, met ‘zeker ook inhoud, wat ons betreft precies goed’. Zelfs degenen die uiteindelijk voor de Tulipe kozen konden de Passé Authentique meestal wel waarderen (behalve Tante Greatje). Dat is niet helemaal verwonderlijk, want ik ontdekte dat de Passé Authentique in de Guide Hachette 2005 – een bekende Franse wijngids - vermeld staat, met ster. De wijn wordt gemaakt door de Caves Coöperatives de Plaimont. De gids zegt over de rosés: Les rosés sont fins et estimables pour leurs arômes fruités. (Even jullie Frans testen..)
Tot zover de resultaten van de eerste Wine Blogging Wednesday goes Dutch. Volgende week, woensdag 5 juli, zijn we er weer met alweer de tweede editie van het evenement. We zullen dan opnieuw twee wijnen introduceren, waarna jullie opnieuw mee kunnen doen en jullie reacties op de wijnen kunnen doorgeven. Allemaal bedankt voor jullie deelname, met zijn allen hebben we er een geslaagde start van gemaakt.
